آگهی های غیر ملی در رسانه ملی!
آیا زمان تحقیق و تفحص از بازرگانی صداوسیما فرا نرسیده است؟ ماجرا از جایی شروع می‌شود که دولت بودجه لازم تریبون اصلی و رسانه فراگیر جمهوری اسلامی ایران را اختصاص نمی‌دهد. صداوسیما مضطرانه و از روی اجبار به سمت پخش آگهی‌های بازرگانی می‌رود. حامیان‌مالی یا همان اسپانسرها هم از راه می‌رسند و همه برای معرفی کالاها و خدمات‌شان جعبه جادو را افقِ پیشرفت در رسیدن به اهداف شخصی‌شان قلمداد می‌کنند.حالا در این راستا پخش آگهی‌هایی هم بیش از حد موردنظر قرار می‌گیرد و مخاطب را هم خسته می‌کند. منتظرِ سریال یا برنامه خودشان از شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی هستند به یک باره زنگِ معرفی کالا یا خدمات تبلیغی در فضای غیرواقعی یا به قولِ معروف اغواگرایانه‌ای به رخِ مخاطب کشیده می‌شود. شاید یکی از مصادیق بارز آن پدیده‌‌ای باشد که امروز برخی از روی غرض یا دلگیرانه به تلویزیون حمله می‌کنند. شاید نوعِ گفتار و نوشتار شخصی مثل حسام‌الدین آشنا که همه اتفاقاتِ تلویزیون را بارها زیر سوال برده‌اند خیلی جای تعجب نداشته باشد که نوشته است: «لازم است قراردادهای تبلیغاتی پدیده با صداوسیما و نمونه‌های متنوعی از تبلیغات پخش شده از کانال‌های مختلف هم منتشر شود. لطفا مکاتبات دولت با صدا و سیما در مورد منع پخش آگهی‌ها و برنامه‌های مشارکتی پدیده و پاسخ‌های توهین‌آمیز مدیران وقت صداوسیما را هم منتشر کنید.
ایستگاه آخر...
کاخ آرزوهای زمین خوارانی که ویران شد زمین خواری به تصرف، تغییر کاربری و تفکیک غیر مجاز گفته می‌شود. شیوه زمین‌خواران به این صورت است که زمین‌های متعلق به منابع طبیعی را تصرف می‌کنند یا تغییر کاربری می‌دهند و یا به طور غیر قانونی تفکیک می‌کنند. پس از آن شروع به احداث ساختمان در آن مناطق کرده و با استفاده از معاملات غیررسمی مانند قولنامه شروع به فروختن آن املاک می‌کنند. زمین‌خوار می‌داند که در کشور انتقال مالکیت با اسناد غیررسمی امکان‌پذیر است و این معاملات بدون تنظیم سند رسمی در نظر حاکمیت معتبر شناخته می‌شود. به همین دلیل به مردم این تضمین را می‌دهد که انتقال مالکیت با استفاده از این اسناد بدون مشکل خواهد بود و از طرف حکومت نیز معتبر است. مردم نیز با توجه به تضمین حکومت، تمایل بیشتری نسبت به خرید این املاک پیدا می‌کنند.
پیاده نظام مافیا در دام
آیا محاکمه مافیای عمده نهاده های دامی نزدیک است؟ مافیای واردات، 75 درصد خوراک مورد نیاز این صنعت را وارد می‌کند و به دلیل عدم نظارت، این نهاده‌ها با قیمت گران‌تری به دست مرغدار میرسد.عدم نظارت بر توزیع و قیمت‌ها و همچنین سپردن سرنوشت صنعت مرغداری به یک عده که از گذشته واردات کلان خوراک دام و کشور را به دست گرفته‌اند باعث شده قیمت تمام شده مرغ در کشور به شدت افزایش یابد به طوری که از ابتدای سال صنعت مرغداری کشور 750 میلیارد تومان ضرر کرده است. واردات خوراک دام از سال‌های پیش دست این مافیا است و صنعت طیور از این ناحیه آسیب جدی می‌بیند.
خواننده های مافیایی!
چگونه یک شبه خواننده شویم. با گذشت سال‌ها از برگزاری کنسرت‌های متعدد و فعالیت نیرو‌های نظارتی، اما همچنان کسی نتوانسته است، دست باند‌های موسیقی را از هنر اول کوتاه کند.کنسرت‌های موسیقی از اوایل دهه ۹۰، سالن‌های تهران و شهرستان‌ها را حسابی گرم کرد. از همان دوران خوانندگان فراوانی مطرح شدند و طرفداران هنر اول دستشان برای انتخاب هر کنسرت با هر سبکی که می‌خواستند، باز بود. تعداد کنسرت‌ها در این دوران با تعداد کنسرت‌های سال‌های قبل تر، قابل مقایسه نبود.در پسِ هیجانِ فراوانِ حاصل از برگزاری تور کنسرت‌های بی شمار، تعداد انگشت شماری بودند که فضا را مدیریت می‌کردند؛ افرادی که نیاز‌های شنیداری موجود در جامعه را می‌شناختند، جوانان دارای پتانسیل شهرت را شناسایی می‌کردند و با استفاده از تمامی ظرفیت‌های تبلیغاتی خود (از شبکه‌های ماهواره‌ای گرفته تا بیلبورد‌های شهری)، پول‌های کلان به جیب می‌زدند.
خجالت!
افتضاح مدیریتی دولتمردان تدبیر... محتوای مشترک چند سخنرانی اخیر حسن روحانی تاکید بر «صف نبستن» مردم در دولت یازدهم و دوازدهم است اما بررسی اتفاقات سال‌های اخیر نشان می‌دهد دولت روحانی با سوءمدیریت در برخی تصمیمات به ایجاد صفوف طویل در کشور کمک کرده است. مشاهدات میدانی در سطح شهر تهران حاکی از آن است که همچنان تنش در بازار مرغ وجود دارد و به نظر میرسد وعده مسئولان مربوطه مبنی بر تأمین بازار شب عید و کاهش قیمت‌ها هنوز عملیاتی نشده است. از طرفی نابسامانی‌ها در تأمین و توزیع کالاهای اساسی به گردن مردم‌انداخته می‌شود و وزارت صنعت از مردم می‌خواهد که روغن را در خانه احتکار نکنند؛ اما باید توجه داشت که اگر روغن در ماه‌های قبل به‌موقع تأمین می‌شد مردم برای اینکه خیالشان راحت باشد اقدام به خرید بیشتر از نیاز این محصول نمی‌کردند. از طرفی نظارت کافی نیز بر تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان کالاهای اساسی وجود ندارد به‌طوری‌که برخی تولیدکنندگان علاوه‌بر توزیع قطره‌چکانی این کالاها، فروش آنها را منوط به خرید کالاهای دیگر کردند.
